Ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα τοποθέτησης του εαυτού μας στη θέση του «άλλου», χωρίς να τον κρίνουμε σύμφωνα με τις δικές μας πεποιθήσεις. Σε μια εποχή, απρόσωπη και ατομοκεντρική, η κατανόηση των συναισθημάτων, των συμπεριφορών και των κινήτρων του διπλανού μας κρίνεται αναγκαία.
Η Ενσυναίσθηση οφείλει να αποτελεί μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, μιας και ένα από τα βασικότερα έργα που επιτελεί η εκπαίδευση είναι η ψυχοσυναισθηματική καλλιέργεια και ανάπτυξη των παιδιών. Κάθε εκπαιδευτικός έχει τη δυνατότητα να ανακαλύψει τις δικές του μεθόδους προκειμένου να τονώσει τη Συναισθηματική Νοημοσύνη των μαθητών του, καθώς και να ενισχύσει τους μεταξύ τους δεσμούς.
Με την εφαρμογή ψυχοπαιδαγωγικών προγραμμάτων, που συμβάλλουν στην εκμάθηση συναισθηματικής συμμετοχής, ο εκπαιδευτικός έχει τη δυνατότητα να καλλιεργήσει κλίμα συναισθηματικής ασφάλειας και εμπιστοσύνης προκειμένου να ενδυναμωθεί η συνεργασία, η έκφραση συναισθημάτων και να επιτευχθεί η αποδοχή της Ετερότητας. Μέσα από μια βιωματική προσέγγιση με παιχνίδι ρόλων, συζητήσεις ενθάρρυνσης, επαφή με έργα Τέχνης και δημιουργία καλλιτεχνικού έργου, οι μαθητές θα είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα τους, να γίνουν κοινωνοί των σκέψεων, των φόβων και των βαθύτερων επιθυμιών τους.
Πρωτοπόρος σε αυτήν την κατεύθυνση, η Δανία μια από τις πιο χαρούμενες χώρες στον κόσμο, σύμφωνα με το World Happiness Report. Στη Δανία, οι μικροί μαθητές από 6 ετών παρακολουθούν στο σχολείο μια ώρα κάθε εβδομάδα μαθήματα Ενσυναίσθησης. Με τον τρόπο αυτόν, μαθαίνουν την αξία της συνεργασίας και όχι του ανταγωνισμού.
Ας μιμηθούμε, λοιπόν, κ εμείς το παράδειγμα της Δανίας και ας καλλιεργήσουμε τη Συναισθηματική Νοημοσύνη των παιδιών από μικρή ηλικία προκειμένου να αναπτύξουν αναλογική σκέψη, που θα οδηγήσει στην άρση των διακρίσεων.
Μην ξεχνάτε τα ευτυχισμένα παιδιά δημιουργούν ευτυχισμένους ενήλικες!