Μουσικοθεραπεία στην Ειδική Αγωγή

 Η θεραπευτική χρήση της Μουσικής υπολογίζεται ότι έχει ηλικία μεγαλύτερη των τριάντα χιλιάδων ετών!

Από την αρχαία Ελλάδα, μεγάλοι Έλληνες φιλόσοφοι μελέτησαν τον τρόπο που η Μουσική επηρεάζει τον ψυχισμό του ανθρώπου, την έκφραση των συναισθημάτων του, καθώς και τον τρόπο που αλληλεπιδρά με την υγεία του. Ο Πυθαγόρας, ο πρώτος αναγνωρισμένος θεωρητικός της Μουσικής, περιγράφει τη θετική επίδραση, που ασκεί στον άνθρωπο αυτή η μορφή δημιουργίας. Ο Πλάτωνας υποστήριζε ότι η μουσική δεν προορίζεται μόνο για τη διασκέδαση του ανθρώπου, αλλά και για να «γαληνεύσει τα βάσανα της ψυχής και του σώματος».

Στις μέρες μας, η Μουσικοθεραπεία αποτελεί επιστημονικά αποδεδειγμένη παρέμβαση και απαραίτητο εκπαιδευτικό εργαλείο στην Ειδική Αγωγή, τόσο για την αντιμετώπιση αναπτυξιακών και νευρολογικών διαταραχών, όσο και για την κάλυψη εκπαιδευτικών αναγκών. Η Μουσικοθεραπεία αποτελεί ένα ερευνητικά τεκμηριωμένο επάγγελμα υγείας στο οποίο μουσική και ήχοι χρησιμοποιούνται για την επίτευξη θεραπευτικών στόχων. Μέσω αυτής της προσέγγισης αναπτύσσεται μια διαλεκτική σχέση ανάμεσα στο θεραπευτή και το θεραπευόμενο, ενώ παράλληλα, δημιουργείται ένα ασφαλές περιβάλλον έκφρασης συναισθημάτων.

Στην πράξη, ο θεραπευτής προσαρμόζει τη θεραπευτική του προσέγγιση μέσω της Μουσικής στις ανάγκες του θεραπευόμενου. Αξιοποιώντας τη φωνή του, έγχορδα και κρουστά μουσικά όργανα αλληλεπιδρά με τους ήχους, που αυθόρμητα παράγει ο θεραπευόμενος, με αποτέλεσμα από κοινού να δημιουργούν έναν μουσικό αυτοσχεδιασμό. Με αυτόν τον τρόπο, ενθαρρύνεται η βίωση και η έκφραση συναισθημάτων, παρέχοντας μια πολυαισθητηριακή διέγερση, που συμβάλλει στην ανάπτυξη δυνατοτήτων, την αποκατάσταση λειτουργιών και τη διασφάλιση καλύτερης, εν γένει, ποιότητας ζωής για το θεραπευόμενο.

Παράλληλα, πορίσματα ερευνών καταδεικνύουν ότι τόσο η ακρόαση μουσικής όσο και η ενασχόληση με μουσικά όργανα ενεργοποιούν το λυμβικό ή μεταιχμιακό τμήμα του εγκεφάλου, το οποίο σχετίζεται με τον έλεγχο των συναισθημάτων, της συμπεριφοράς, τη μνήμη, τη μάθηση, καθώς και τις ενστικτώδεις αντιδράσεις φόβου.

Η Μουσική, λοιπόν,έχει τη δύναμη να χτίζει γέφυρες με το συναισθηματικό κόσμο των ανθρώπων και να δρα θεραπευτικά, ενισχύοντας την αυτοέκφραση.

Όπως, έγραφε και ο μεγάλος Γερμανός συνθέτης Richard Wagner:

«Εκεί που τελειώνει η δύναμη των λέξεων, αρχίζει αυτή της μουσικής».